هدف: دراین مقاله تأثیر مدل‌ کسب‌و‌کار جدید باز را در تجاری سازی فناوری با استفاده از داده‌های 30 شرکت از شرکت‌های تولیدی کره جنوبی، مورد آزمایش قرار می‌دهد.

روش: این یافته‌ها برای پشتیبانی تمایز 5 فرضیه مرتبط با توسعه زمانی، مدیریت آی‌پی، فروش، اندازه شرکت و شدت R&D استفاده می‌شوند. برای آزمون فرضیه‌ها، داده‌ها با استفاده از ایمیل و فاکس جمع آوری شدند. برای این تحقیق اندازه های کوچک و بزرگ (کمتر از 30 کارمند) و صنایع با اندازه بزرگ انتخاب شدند .

نتایج: نتیجه نشان می‌دهد که باز بودن در مدل تجارت به ‌صورت مثبت با کسب ‌و‌کار سازی فناوری در ارتباط است .

نتیجه گیری: مهمترین یافته ها و گیامد ها عبارتند از: ابتدا، با بازشدن مدل کسب و کار در این صورت استفاده از مدل فناوری می‌تواند بهره‌مندی‌های زیادی را در افزایش هزینه‌ها در بر داشته باشد. ثانیا با بازشدن مدل کسب و کار، بخش عمده ای از فروش از محصول جدید ساخته می‌شود. بنابراین  مشکل عمر کوتاه محصول در بازار که تأثیر بسیار زیادی بر در آمد کسب‌و‌کار دارد با استفاده از مدل کسب‌و‌کار باز قابل حل خواهد بود. سوما در کل شدت R&D، اندازه شرکت و سطح مدیریت آی‌پی تأثیر بسیار زیادی در تعیین نوع مدل کسب‌و‌کار دارند. نتایج نشان می‌دهند که شرکت‌ها به‌جای تمرکز بر روی ایجاد نوآوری‌های داخلی باید به‌صورت فزاینده‌ای تمرکز خود را برای بهره برداری از فن آوری های خارجی قرار دهند.

کلمات کلیدی: نوآوری‌ باز، مدل تجاری ، تجاری­سازی فنآوری، مدیریت هوشمند دارایی‌ ، نوع آوری محدود، سرمایه‌گذاری R&D